بررسی و مقایسه «شر» از دیدگاه آگوستین و ابن سینا

ابن سینا و آگوستین هر دو فیلسوف الهی بودند و از سر ارادت و محبت به خداوند، مسألة شر را مورد تبیین قرار داده اند. آگوستین در ابتدا نگاهی مادی به الوهیت داشته و پرسش های بسیاری که در باب خداوند، خلقت و ... برایش مطرح شده بود وی را به سوی مانویت و فلسفة ثنویت سوق داده، پس از آشنایی با نوافلاطونیان و مسیحیت دیدگاهش نسبت به خداوند و جهان هستی تغییر نمود و سعی کرد مسألة شر را به گونه ای حل کند که به سوی ثنویت نرود. در اسلام نیز در میان صفات پروردگار دو صفتِ عدالت و حکمت است که از نظر شبهات و ایرادهای وارد بر آنها، متقارب و نزدیک به یکدیگرند. اشکال مشترک در مورد «عدل» و «حکمت» پروردگار، وجود بدبختیها و تیره روزیها و به عبارت دیگر «مسألة شرور» است که چگونه از خیر محض، شرور صادر می شود. ابن سینا یکی از فیلسوفانی است که در جهت رفع این شبهه کوشیده است و تلاش کرده است موضوع شر و نقصان را به گونه ای تفسیر کند که با عدالت و حکمت آفریدگار منافاتی نداشته باشد. در این مقاله تلاش بر این است تا پس از بیان برخی از دیدگاه های آگوستین پیرامون مسألة شر، این مسئله از دید ابن سینا، نیز بررسی شود و در آخر این مسئله از دید هر دو فیلسوف مورد ارزیابی قرار گیرد.